Ποπ Κουλτούρα και κακή Φιλοσοφία

Κλείστηκα πάλι μέσα, αλλά μην ανησυχείτε, δεν είναι κάτι σοβαρό Το αντίθετο μάλιστα. Έχω προμηθευτεί διάφορα βιβλία για pop culture τα έχω απλώσει γύρω μου και διασκεδάζω.

Έψαχνα κάνα σοβαρό κείμενο, ήμουν σίγουρος ότι θα υπάρχει (ή τουλάχιστον θα υπάρξει) αλλά έπεσε απογοήτευσή. Και εκεί που η ήττα κορυφώθηκε ήταν στη σειρά The Blackwell Philosophy and Pop Culture Series.

Πάντα πίστευα ότι διάφορα ποπ φαινόμενα μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για ενδιαφέροντες φιλοσοφικούς στοχασμούς. Βέβαια όταν το έλεγα κάπου έπεφτα αμέσως στην ανυποληψία, σαν να μη μπορούμε να ανακατέψουμε το βαρύ υλικό της φιλοσοφίας με ανάλαφρες σάτυρες ή κινούμενα σχέδια, γιατί θα χωρίζονταν όπως το λάδι με το νερό. Όπως όμως σε μια μέρα στη λαϊκή αγορά παράγονται περισσότεροι ρητορικοί τρόποι από όσους θα παραχθούν ποτέ μέσα σε ένα αμφιθέατρο, έτσι και η τηλεόραση προσφέρει σε μια μέρα τόσα γόνιμα παραδείγματα όσα δε θα βρεις στο σύνολο του έργου κανενός φιλοσόφου.

Αυτοί που κοίταζαν τα βιβλία της σειράς όπως το Southpark & Philosophy, και άλλα αντίστοιχα για τους Simpsons, το Daily Show, το HOUSE MD, τους Watchmen και τους Metallica γελούσαν κοροϊδευτικά Έχουν αυτοί οι τίτλοι μια αθεράπευτη εμμονή στο φετιχισμό του τηλεοπτικού εμπορεύματος, φανερώνουν την αναπηρία της αστικής πρωτοπορίας να ξεκολλήσει από τη θετικότητα και την εμπορευματική φύση του κόσμου της. Παρόλα αυτά όμως, παρόλα αυτά, φρόντισα να δανειστώ αυτά τα βιβλία και να αφιερώσω στο καθένα, λίγο χρόνο παραπάνω από όσο του αξίζει.

Όταν αναστοχάζομαι όλα αυτά τα εμπορεύματα της μαζικής κουλτούρας, μπορώ να ανακαλέσω πολλά ενδιαφέροντα παιχνιδίσματα για τη σκέψη που σ' αυτά τα βιβλία δε τα ξαναβρήκα. Οι συγγραφείς των άρθρων αυτών των βιβλίων έχουν καταναλώσει σχεδόν αμάσητα αυτά τα εμπορεύματα, και μαζί μ' αυτά κατάπιαν και μια ιστορία φιλοσοφίας σε κασέτες Οι τύποι είναι φιλοσοφικά αγράμματοι ακόμα και αν διδάσκουν φιλοσοφία σε αμερικάνικα πανεπιστήμια. Έτσι τα βιβλία αυτά είναι, σε τελική ανάλυση, πλήρως αποτυχημένα, αλλά το βάρος της αποτυχίας πέφτει στη πλευρά της φιλοσοφίας. Έτσι δυστυχώς η σειρά θα μπορούσε να μετονομαστεί σε Pop Culture and Bad Philosophy και μπορεί να προστεθεί στα διαφημιστικά που συνοδεύουν συτά τα εμπορεύματα που μόνο σκοπό έχουν τη οικονομική εκμετάλευση, που βυθίζονται σε μια θετικότητα του εμπορεύματος καταστρέφοντας κάθε απόπειρά να βρει αυτό πραγματική αξία μέσα στο κόσμο πέραν της εμπορευματικής.